Skip to main content
x

نام علمی :

Astrodaucus orientalis (L.) Drude.

نام فارسی :

خانواده :

Apiaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

دارویی
تغذیه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

شیب های تند

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

6

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياهی دو ساله که تا ارتفاع 40 تا 120 سانتی متری رشد می کند. ساقه ها راست بوده و انشعابات زیادی ایجاد می نماید. در سطح پوست ساقه شياره ای زیادی وجود دارد و معمولاً ساقه بدون کرک. برگ های قاعده ای در قاعده ساقه قرار دارند و دمبرگ دار غلاف سه گوشه ای در انتهای برگ قرار می گیرد که تقریباً ساقه آغوش می باشند. پهنک برگ ها بریدگی های متعدد شبیه برگ سبز دارند که پهنک تحلیل رفته و فقط رگبرگ ها باقیمانده است. برگ ها بدون کرک، برگ های شانه ای از نظر تقسیمات مشابه برگ های قاعده ای هستند ولی به مراتب کوچکتر اند و دمبرگ هم ندارند. برگ های بالایی غلاف هاي پهن شده دارند. گل آذین در این گیاه چتر دار که 8 تا 15 شعاع چتر وجود دارد. شعاع ها بدون کرک و بدون برگه يا به ندرت 5 برگه. هر شعاع دارای 8 تا 16 گل، همگی دارای دمگل با طول برابر. در انتهای شعاع معمولاً 5 برگک مستطيلي- نیزه ای شکل با لبه غشایي پهن و حاشیه مژکدار و نوک دراز وجود دارد. کاسه گل با دندانه هاي سه گوشه،گلبرگ ها سفيد يا زرد کمرنگ که در سطح پشتي بدون کرک ولی در داخل کرکدار بوده، گلبرگ های طرف خارج پهن تر از گلبرگ های داخلی. گلبرگ خارجی به طول 4 تا 5 میلی متر. تخمدان تحتانی، میوه ها خشک مستطيلي- تخم مرغي، دارای فشرده گی و به طول 5 تا 6 و عرض 3 میلی متر. پره های اوليه با خارک های نخي شکل، پره هاي ثانويه با خارک های سيخ، در قاعده پهن شده، کم و بيش به هم پيوسته، با رأس خارک دار، گاهي با خارک های لنگري دیده می شود.  از اندام های هوایی خشک شده و عصاره برگ و بذر این گونه 26 نوع ترکیبات مختلف حاصل می آید. شباهت زیادی بین ترکیب عصاره برگ و بذر وجود دارد ولی از نظر میزان درصد نوع ترکیب در هر کدام از بذر و برگ اختلافاتی وجود دارد. عصاره استحصالی از ریشه و اندام هوائی، هر دو اثر کنترل کننده و بازدارنده رشد سلوله ای سرطان سینه را دارند. همچنین برخی بررسی ها اثرات ضد باکتری، ضد سرطان و آنتی اکسیدان این گونه را تائید کرده اند که عصاره ها از ریشه، برگ، اندام های هوائی و یا دانه آن استحصال شده بودند. چون اندام های گیاه دارای عطر و بوی هویج می باشد، لذا از آن در صنایع غذائی برای معطر کردن مواد خوراکی استفاده می کنند. از این گیاه ترکیب جدید 2,4-dihydroxyphenyl (E)-6-octadecenoate جدا کرده اند. ریشه دارای مواد آللوپاتی است.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Astrodaucus orientalis - Apiaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، مازندران، گیلان، آذربایجان، خراسان، تهران، سمنان

 پراکندگی جغرافیایی :

 اروپا، لهستان، چکسلواکی، قفقاز، ماوراء قفقاز، آسیای میانه، آرال-خزر، ارمنستان، ترکیه، عراق، ایران، آسیای صغیر.

 گونه

 :

Astrodaucus orientalis (L.) Drude.

پراکندگی ایران

Astrodaucus orientalis - Apiaceae

پراکندگی موته

Astrodaucus orientalis - Apiaceae

منابع :   

Shishkin, B.K. 1974. Flora of the USSR. English translated. Vol. XVI. P. 170.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی